Toen ik gisteren met de trein naar Mechelen reisde om met vriendin L. naar de bioscoop te gaan, voelde dat een beetje als een trip down memory lane. De trein naar Mechelen stopt namelijk onderweg nog in Vilvoorde (a.k.a. het meest marginale station van België waar ik op zeer romantische wijze voor het eerst kuste met Rambo) en rijdt daarna verder Antwerpen (waar ik zo’n negenentachtig nutteloze dates had met bioboy). Train of diasppointment. Ik kan me even goed nog een paar losers zoeken in de tussenhaltes. Duffel, Kontich en Hove, here I come.
Het hielp ook niet echt dat ik Rambo een foto stuurde van mijn treinticket naar Mechelen met de caption “Als ik je toestemming heb tenminste” en hij antwoordde: “Natuurlijk, als je een kleine tussenstop maakt in Vilvoorde, ik heb goesting.” Ik negeerde zijn voorstel. Eikel. Het ergste is eigenlijk nog dat 50% van mij beledigd was, maar 50% van mij ook dacht: “Kom maar af, we doen het wel in je auto.” Gelukkig heb ik nog een beetje eigenwaarde over (ik weet het, je zou het niet zeggen, maar toch) en bleef het bij gedachten.
“Het probleem is dat fuckboys uit de lucht komen vallen, je leven overhoop halen en je hen daarna op eigen initiatief terug het universum in moet sjotten, back where they came from. En da’s moeilijker.”
Het is dus niet bepaald mijn keuze dat the Rambo thing afgelopen is (auw, confronterend) en ja, verscheidene vriendinnen hebben mij al gezegd dat hij “een domme aap is” en “ik beter verdien”. En natuurlijk verdien ik beter – Rambo was ook nooit boyfriend material –, het probleem is alleen dat ik niet echt beter wilde. Ik kan dan wel stoer verkondigen dat het his loss is (wat ook zo is, voor alle duidelijkheid), maar eerlijk is eerlijk: het was leuk om wat mannelijke actie in mijn leven te hebben, en als iets leuks plots eindigt, dan steekt dat eventjes. Het probleem is dat fuckboys uit de lucht komen vallen, je leven overhoop halen en je hen daarna op eigen initiatief terug het universum in moet sjotten, back where they came from. En da’s moeilijker.
Gelukkig bood Mechelen afleiding onder de vorm van een kotfeestje, bierpong en een foute TD. Al zag ik de fun daarvan pas in na een paar glazen wijn. Het zit zo: als ik naar de film ga, ben ik daarna zo asociaal als maar zijn kan. Ik weet niet hoe het komt, maar ik zit dan echt eventjes in mijn zone. Na een paar wijntjes vertelde een meisje me echter alles over haar Tinderdate (hij wilde haar meenemen naar de Zoo, mijn goede raad luidde als volgt: “Doe. Het. Niet. En als je toch gaat, wandel dan in een grote boog om die stomme pelikanen heen.”) en wist ze mij te vertellen dat hij ros haar had.
Nu heb ik een interessante theorie over rosse mensen: er bestaat geen gulden middenweg. Rosse mensen zijn ofwel heel lelijk ofwel heel knap. Pas op, ik val op ros (bloed), maar je kunt er nu eenmaal niet omheen. Ed Sheeran (heel lelijk) en prins Harry (heel knap) staven mijn theorie. Toen het meisje iets later in het licht ging staan, zag ik dat ze zelf ook ros was. Oeps. Bedankt grote mond. Stomme wijn. Dat laatste is ook exact wat ik vanochtend dacht toen ik na vier uur slaap opstond om naar mijn werk te vertrekken. Hoe zeggen ze dat? YOLO of zo? Ik sprong de trein op richting Brussel, probeerde niet al te erg te zuchten toen we een tussenstop maakten in Vilvoorde en herinnerde mezelf aan de woorden van mijn vriendinnen: his loss.
Je schrijft zo leuk. Je hebt toch wel even geswipete toen de trein langs Vilvoorde kwam?
LikeLiked by 1 persoon
Haha, waarschijnlijk wel! Ben er waarschijnlijk ook mee gestopt toen ik al die gemeenschappelijke connecties zag 😉
LikeLike
Onee, wat jammer dat het over is! Wel weer een leuk geschreven stuk. Ik vind het toch meer zijn loss, maar snap dat het ook andersom voelt 😦
Gelukkig was Mechelen wel leuk.
LikeLiked by 1 persoon
Ach ja, zoals ik al zei: it was fun, en als dat stopt, is dat nooit leuk! Maar hé, Tinder tends to surprise, dus ja 😉
LikeLike
Velen zouden zeggen tegen mij: ‘ander en beter’, maar ik ken je gevoel wel. Niet dat ik ooit zelf al zo’n f*ckboy heb gehad, maar mijn verliefdheid sloeg soms alles. En hoewel ik wist dat mijn vriendinnen gelijk hadden, toch kreeg ik die niet uit mijn hoofd. Maanden liep ik soms zo nog rond. Man man man..
LikeLiked by 1 persoon
Ja, dat dus. Rationeel gezien weet je wel dat al de rest gelijk heeft, maar da’s net het hele punt: het is nooit rationeel in de liefde 😉 Dat vind ik ergens ook het moeilijke aan deze blog: iedereen vormt zich een mening (en da’s ook logisch hé), en soms denk ik dan: “Hé, zo zit het niet” hahaha.
LikeLike
Aaah. Ciao Rambo. Hopelijk komt er snel iemand uit de lucht gevallen die je hem compleet kan doen vergeten! En liefst ook iemand waarbij het niet nodig is om hem terug het universum in te sjotten. Oh, en dat van rosse mensen zeg ik ook wel vaker. Al vind ik dat Ed Sheeran echt wel in de héél knap categorie thuis hoort! Haha.
LikeLiked by 1 persoon
Haha, euh, er is nog wel wat gebeurd sindsdien, maar dat van dat universum weet ik niet! 😉 En woooow, ik ken echt niemand die Ed knap vindt, haha! Geniale muziek hé, en ik heb tickets voor de wei van Werchter waar ik half ga doodvallen als hij ‘Perfect’ speelt, maar knap? Haha, ach ja, smaken verschillen gelukkig!
LikeLike