HASHTAG DOEI

Zo’n twee jaar geleden hebben twee van mijn vriendinnen me op Tinder gezwierd. Er zijn sindsdien heel wat boys de revue gepasseerd – sommigen bleven een nachtje, anderen wat langer. Sommigen braken mijn hart, anderen zijn er nooit echt in geraakt. Er zijn momenten geweest waarop ik het mij niet kon inbeelden – dat ik zo vaak en zo veel met iemand zou daten en dat het dan nog niet saai wordt. En nu is er dan toch eentje blijven plakken. Iemand die het voor elkaar heeft gekregen dat ik de stekker er hier uittrek.

Ik wil jullie niet vervelen met lovey dovey my boyfriend is the cutest­-posts, maar ik wil ook niet over hem schrijven. Omdat dat toch nooit recht doet aan de waarheid. Omdat ik die altijd wel een béétje zal verdraaien, zij het onbewust. En omdat hij veel en veel beter verdient dan dat. Mijn lief is hilarisch, gevat en intelligenter dan veel mensen die ik ken. Een beetje cute but melig but cute. Weet nu al in één zin hoe hij mij moet opvrolijken. En ik zou hem toch nooit echt kunnen beschrijven, dus dan begin ik er ook liever niet aan.

Dus ja, het grote einde van de awkward, vaak te lange, vaak te gedetailleerde Tinderblog is eindelijk aangebroken. En het is helemaal goed zo.